Κάθε συνδρομητής ή τηλεφωνική συσκευή τερματιζόταν σε μια υποδοχή βύσματος και μια φωτεινή ή κάποια άλλη ένδειξη για τον καλούντα. Υπήρχε επίσης και ένα ζεύγος καλωδίων με βύσμα το οποίο το ένα τοποθετούνταν στην πιο πάνω υποδοχή και μέσω ενός επιλογέα δρομολογούσε την κλήση προς τον τηλεφωνητή/τηλεφωνήτρια.

Ο μανιατός επέτρεπε την παραγωγή σήματος για το κουδούνισμα στην συσκευή του καλούμενου. Ο συγκεκριμένος πίνακας επέτρεπε επίσης την σύνδεση του με αυτόματα τηλεφωνικά κέντρα και μέσω του περιστροφικού επιλογέα ο τηλεφωνητής σχημάτιζε τον αριθμό (εξωτερικό στην περίπτωση που ο πίνακας ήταν εγκατεστημένος σε εταιρεία) που ζητούσε ο καλών. 

Δωρητής: